Momentafname

Kalib Batta  - 21 april 2021

Samenwerking met boekhandel Savannah Bay

Boekwinkel Savannah Bay presenteert speciaal voor Notulen van het Onzichtbare drie talentvolle en dierbare auteurs. In aflevering één: Kalib Batta. De tweede bijdrage, van de hand van Storm Vogel, vind je hier

 

Momentafname

Slap, smakeloos, vormloos. De pap doet me denken aan mijn dode oom, hij kookte altijd alles tot het niet langer met het blote oog te identificeren was. Hij geurde naar bier en sigaretten en verderf. Niemand wist dat hij echt ziek was. En toen wist iedereen het.
Dit crisiscentrum is altijd rumoerig. Toepasselijk, uiteraard, maar desalniettemin kan ik er weinig slaap vinden. Het matras is gemaakt van afgedankte gymmatten en het licht is altijd te fel, ook ’s nachts. Rond drie uur komen ze checken of ik nog wakker ben. Ik doe dan mijn best om te ademen als een slapend persoon. Ik wil niet te veel klagen, voor hetzelfde geld lag ik nu op straat. In plaats daarvan slaap ik in een tankstation.
Iedere ziel die hier belandt, komt op z’n minst één keer terug. Voor mij was de eerste keer toen ik Water hiernaartoe bracht. Ik vraag me af of dit dezelfde kamer is. Ze bleef iets van vijf dagen. Na de eerste drie kwam ik weer langs met een gedicht, een mango en een zeldzame poging mijn gevoelens van angst en eenzaamheid uit te leggen. De lucht was helder amazoniet, net als de dag dat we op elkaar verliefd werden. Vanaf het begin leerde ik haar missen. Ik weet niet of ze mij ooit volledig had.

De deur zat op slot toen het gebeurde. Ze had de deur op slot gedaan. Vertrouwen vervaagt zonder dat je het doorhebt. Je kan huilen en weer lachen en elkaar eten en drinken en voor je het weet ben je vreemdelingen aan het worden. Het verleden is namelijk oneindig. De sterren spreken het allemaal uit maar ik heb in mijn jeugd te vaak omlaag gekeken. Ik was bang fouten te maken. Maar ze zijn al gemaakt. Gisteren hangt ons boven het hoofd en wachten tot de zon opkomt is niet hetzelfde als vergeven.

Ik heb zo’n trek. Wat nu belangrijk is, is wat rust vinden. Dat zei Water tegen me toen ik haar in mijn armen nam. Er zoemde een kleine bij voorbij. Twee mannen achter ons kletsten over fietsen als optimale bewegingsmethode. Het voelde alsof we nooit alleen konden zijn.
Nu zijn we alleen, en niet meer samen. Ze heeft me van mijn vertrouwen beroofd, en ik heb dat van haar verkwist. Toch is een zielsverwant, zelfs eenmaal terug tussen de sterren, niet zo snel je huid uit gekropen. Toen ik mezelf wilde vermoorden, dacht ik aan hun aanwezigheid. Tijdens een van onze eerste videogesprekken sinds de break-up schoof ik mijn bureaustoel uit beeld en nam een voor een de op een rij geplaatste pillen. De wanhoop dat je iemand voor je eigen ogen ziet verdrinken. Ze kon haast niet meer knipperen. Ik ben er nog steeds niet achter hoe ik het heb kunnen doen. Ik vergeef het mezelf niet.
De volgende dag vloog mijn huis in brand. The guides and ancestors were angry with me. Ze zijn het nog steeds, hoewel ze me bijstaan.

De deur zat op slot en mijn moeder weigerde weg te gaan. De twee politieagenten, een witte en een gehersenspoelde, probeerden me ‘NOT ALL COPS’ uit te leggen. Zo beschamend om als laatste optie toch weer het patriarchaat te moeten bellen. Geschreeuw en gewacht. Het kwam goed uit dat ik al een tas had gepakt. Ik had zo’n gevoel gehad, aan het begin van de avond, dat de woorden uit Waters mond niet langer houdbaar waren. Ik neem dat hun niet kwalijk. Op een gegeven moment is het op.

Ik mag aan het eind van de week hier weg. Waarnaartoe, dat weet ik niet. Naar een vriendin misschien. Of het volgende tankstation. In mijn hoofd sta ik nog te pompen. De zwarte drek kruipt mijn kwabben in. Als je niet weet waar je naartoe gaat, of waar je vandaan komt, ben je hier een vaste klant. Maar het eten smaakt op een gegeven moment wel beter, zo lijkt het. Moeilijk te zeggen. Moeilijk om omhoog te kijken.

 

Savannah Bay

Savannah Bay is een zelfstandige boekhandel in hartje Utrecht en is voortgekomen uit de eerste vrouwenboekenwinkel in Nederland: de Heksenkelder. Vandaag de dag is Savannah Bay een ontmoetingsplek met een actieve community van lezers, schrijvers en vrijwilligers. De winkel organiseert regelmatig evenementen, zoals Queering the City of Literature, en is gespecialiseerd in literatuur, poëzie, genderstudies, postkolonialisme en LGBTQIA+. Neem een kijkje in de webshop of kom langs in de winkel.

Voor meer info over Savannah Bay, wijzen we je graag op hun website, Instagram, Facebook en Twitter.

Kalib Batta is een Zwarte Afro-Caribische queer, non-gender, demisexuele, polyamoreuze artiest en schrijver. Door geest en kunst probeert hun vereniging en vrijheid te vinden, om ook zo samen met de verborgen communities te helen van geïnternaliseerde onderdrukking en kolonisatie.