Nachtmodus

Bij Wintertuins schrijfwerkplaats Literatuurnest kunnen schrijvers iedere maand een tekst voorleggen aan collega-schrijvers. Onderstaande tekst heeft Daniëlle Zawadi bij een bijeenkomst van Literatuurnest besproken.

Nachtmodus

Om zeven uur in de avond gaan de nachtmodi op mijn telefoon en laptop aan. Een gele waas neemt het scherm over en claimt dat al het blauwlicht weg is. Geen blauwlicht, goede slaap. Rond deze tijd van het jaar doet het buiten mee. De zomertijd is ingegaan en de nachtmodi strekken zich voorbij mijn schermen uit naar mijn ramen. De vliegen botsen er tegenaan en alleen het geluid van buitenspelende kutkinderen wordt niet tegengehouden. De geur van mest hangt als een muggenzwerm boven onze dorpshoofden en het ruikt naar warm – naar vuurkorven in de avond, naar late wandelingen met mijn zussen, naar de ijskraam van het dorp, naar dwalen op het strand. Voor nu kreunt mijn nek, terwijl ik achter mijn te kleine bureau voorovergebogen piepend naar mijn nachtmodus zit te staren. Ik krabbel onleesbare woorden in mijn schriften en probeer mezelf te overtuigen dat Engelse woorden die langer zijn dan drie lettergrepen interessanter zijn dan ijsjes. Interessanter dan roken. Interessanter dan fietsen. Ik ben te oud voor het tropenrooster. Ik ben te zwak voor concentratie. De nachtmodi met hun gele filter geven de illegale pdf’jes kunstmatige nostalgie. Ik herken geen enkele term en ik kan mijn eigen handschrift niet lezen. Buiten roept iemand ’tien tellen in de rimboe!’ Kleine kinderen, sluit je op in je kamer en breek eruit om dit moment echt te waarderen! Of om niet te huilen – van vermoeidheid, of van de mug die je vannacht wakker zal houden, of van de nachtmodus die zijn belofte nog nooit is nagekomen. Pas wanneer het tien uur is, gloeien alleen mijn schermen nog. Mijn ramen zijn diepblauw en het is daarbuiten stil. Mijn schermen geven geen blauwlicht, het zijn slechts mijn ramen die ervoor zorgen dat ik het begin van iedere zin die ik opschrijf toch nog een beetje kan zien. Nog een klein beetje om door te gaan, nog een klein beetje om vol te houden.

—

Literatuurnest is een ontmoetingsplek voor schrijvers, dichters en verhalenvertellers. Wie schrijft doet dat vaak alleen, zonder kantoor of collega’s. Wintertuin biedt een schrijfwerkplaats waar je met andere schrijvers en lezers kunt sparren en feedback krijgt op je werk. Gezellig, vrijblijvend en zonder grote verwachtingen.
De werkgroepen van Literatuurnest komen samen op vier locaties: Nijmegen, Utrecht, Arnhem en digitaal via Zoom. Deze bijeenkomsten vinden één keer per maand plaats op vaste avonden. Per editie is er ruimte voor twee of drie schrijvers om een tekst voor te leggen. Wil je meedoen? Meld je dan aan Hannah Chris (Nijmegen), Nicole (Utrecht), Myrthe (Arnhem) of Steff (Digitaal). Of klik door voor meer informatie over Literatuurnest.