SPREUKEN
Sta op en zeg me na
Magische rituelen en brandende kaarsen, voor alle spirituele zoekers en millennials met een astrologieverslaving. In dit manifest voor hekserij houdt Yentl van Stokkum een seance voor de Brontë-zusters, brengt Obe Alkema ultrakorte literaire horoscopen en roept Nikki Dekker de heksen aan. Luister naar een ritueel voor uitgestorven diersoorten met Dominique de Groen en hoor Dean Bowen in een magisch moment. Deze vijf schrijvers brengen de magie terug naar de literatuur. (© Collage Nikki Dekker & Yentl van Stokkum)
SPREUKEN
Sorry
misschien leek het alsof ik mijn hand opstak?
Alsof ik je iets wilde vragen
alsof ik hier zat te wachten tot je langskwam
hulpeloos wachten op je handen, op de stoot
Lieverd, dit is mijn gifbeker
het everzwijn aan mijn voeten
is je voorganger
Lieverd
je weet niet wie je tegenover je hebt
Ik werd geboren in een sloot en dat was handig
al die gevoelens moesten ergens heen
Het kikkerdril van mijn ingewanden en de kwakende eend
van mijn kop die bokkig in de baarmoeder
al de verkeerde kant op draaide
dat was nog maar het begin
die eerste jaren zakte het land steeds dieper
fonteinkruid en kikkerbeet en buut vrij en landjepik
Mijn moeder schroefde de zijwieltjes eraf
mijn vader smeerde azijn op de brandnetelwonden
en ik racete over de Dodeweg naar de greppel in het bos waarboven muggen een waarschuwing gromden
en ik lag eronder, dreef in het kroos tot ik groen zag
Ik dacht dat ik mijn schouderbladen in kon houden als mijn adem
ik dacht dat ik mijn driften in een glimlach kon wikkelen
ik dacht dat ik mijn stem wilde ruilen voor een man
dat ik de prinses was
zat ik er even naast
Nu wil ik mannen vangen en in kooien houden
aan hun vingers voelen of ze sappig zijn
Nu wil ik vliegen op een bezemsteel voor de volle maan
Ik denk dat ik er het silhouet voor heb
Ik wil krijsende kinderen het zwijgen opleggen,
zodat ik eindelijk eens mijn boek uit kan lezen
Ik ga de trap op in het donker
en ben niet bang voor wat zich in de hoek bevindt
Ik wil het donker zijn
Dat het je overvalt, omdat ik stil was, en uitgekookt
Ik hoef Ariël niet meer, ik wil Ursula,
de octopus tussen de zeemeerminnen
Ik ga de beste solo zingen en lach
om het gezanik dat ik al die tijd aan heb moeten horen
Iedereen die nu naar me staart en denkt dat ik het niet meen
zal ik in zeewier veranderen
mijn tentakels over jullie heen rollen
Ik ben niet bang
ik ben de angst geworden
Ik breek een stok onderwater
en kijk toe hoe de dijk overstroomt
Ik doof een kaars met mijn vingertoppen
en zie hoe het licht in je borstkas ontvlamt
KOOR:
Als ze de verkiezingen wint is ze een heks
Als ze veel geld heeft verdiend met iets wat je niet begrijpt is ze een heks
Als ze weigert een boterham voor je te smeren is ze een heks
Als je de hele tijd aan haar moet denken is ze een heks
In het leven van iedere vrouw komt een moment
waarop ze beseft dat zij de heks is,
en erger nog: dat ze de heks wil zijn
Sta op
Sta op
en zeg me na
Ik dank Baba Yaga voor haar kippenpoten
(Ik dank Baba Yaga voor haar kippenpoten)
Tia Dalma voor haar pot met zand
(Tia Dalma voor haar pot met zand)
Ik dank Circe voor haar scherpe kruiden
(Ik dank Circe voor haar scherpe kruiden)
Sabrina voor haar zwarte kat
(Sabrina voor haar zwarte kat)
Ik zal mannen vangen en in kooien houden
(Ik zal mannen vangen en in kooien houden)
Ik zal vliegen voor de volle maan
(Ik zal vliegen voor de volle maan)
Ik zal kinderen het zwijgen opleggen
(Ik zal kinderen het zwijgen opleggen)
Ik zal het donker zijn
(Ik zal het donker zijn)
Lieverd
ik weet dat je er klaar voor bent
We ontmoeten elkaar bij nieuwe maan achter de Alfatent
en roepen Theo in iedere windrichting
We vallen op onze knieën en eten de grond
iemand zal bier over ons heen gooien, dat is onze doop
We zullen elkaar aan onze haren overeind trekken
met zwarte nagelriemen en ruwe handen
het slik op ons gezicht smeren
en elkaar herkennen voor wat we zijn
Fonteinkruid en kikkerbeet
we komen bijeen
We steken onze hand op
wij zijn de heksen
Dit is onze spreuk
