Hoe leeg leeg is

In juni verbleef schrijver Uschi Cop twee weken in Zeeland om te werken aan haar chapbook, dat in oktober zal verschijnen bij Wintertuin Uitgeverij. Deze residentie werd mogelijk gemaakt door het project ‘Schrijvers in Sluis’. Over haar tijd in Zeeland schreef Uschi dit gedicht. Klik door om te lezen hoe eerdere residenten hun verblijf hebben ervaren. 

Hoe leeg leeg is

Ik bewaak de wonde,
kijk naar de rozen, vet en gelipt
eet de distels, te vroeg, te maagd,
maar verteer niet(s)
het vacuüm haalt me in

wat lopen we hard
gisteren weg van het dwalen
vandaag over de markt,
voeten geslenterd

[de tijd uitgewreven, gehaat]

wat doen we met gezond,
de lange haas, zijn rustplaats is ons gevolgd
de slakkengang als een nieuw instrument
zoveel zorgzamen vaarwel gesteld

[de zee in gedoken, de donskop van een koe, een halve kilo groen, opnieuw gehaat]

wat lopen we veel mis
en te pletter bij elkaar
de woorden zijn vastgeplakt, genekt
dit schaduwgazon komt met de vraag:
de letters voor het verdriet

we antwoorden:
de omgevallen bekers zijn geteld
isolatie was nooit eerder zo onbaatzuchtig
uitgedund en vals

[de bioscoop is leeg, de koffie koud]

want we stikken
proppen ons naargeestig vol met wintervacht
paardenhaar en lijkrest
isoleren onze barsten, onze gewetenloze bezwaren van de hitte
laten de rolluiken neer
in dit eilandenland

[ansichtkaarten, tarotkaarten, stafkaarten, buskaarten, niet aankaarten]

dan opnieuw de wonde bewaken
de infectiehaarden moeten levend blijven, de etterende randen mogen niet genezen,
het gelijk moet zweren, we moeten werken, het doen met wat er is,
we moeten het afweten vieren, de kots opruimen, de erven niet-te schoonvegen,
we moeten de niet-onze-kinderen eren,
zo ver gekomen kaartjes laten drukken
‘niets mee te maken’
woorden om jezelf bij af te likken

[het gat is oud, de buurvrouw gek, het schrijven fout]

Ik bewaak de wonde,
kijk naar de rozen, vet en gelipt
eet de distels, te vroeg, te maagd
maar verteer niet(s)
het vacuüm haalt me in,

[bij het gat is het goed]

je ruikt de belt maar
weet niet hoe leeg leeg is
tot

Uschi Cop door Oscar van Beest

—

Schrijvers in Sluis

Het project Schrijvers in Sluis bouwt voort op het feit dat Sluis door Johan Hendrik van Dale iets met taal heeft. De komende jaren zullen diverse schrijvers, taalkundigen en dichters uit Nederland en Vlaanderen in de gemeente Sluis verblijven. Door de ruimte voor rust en zeeën van tijd vinden zij in West Zeeuws-Vlaanderen volop inspiratie om te werken. Daarnaast verbinden zij zich met Sluis en delen hun ervaringen met het publiek. Het project werkt grensoverstijgend samen met buurtgemeenten aan beide kanten van de grens.