Poetracks ’23 | Niet hier

Muzikanten die een gedicht van een schrijver verklanken, dat is de gouden formule van Poetracks. Key May en Heal Who gingen ieder op hun eigen manier aan de slag met een speciaal voor de gelegenheid geschreven tekst van dichter Asha Karami. Op het Wintertuinfestival luisterde het publiek naar de voordracht van Asha en ervaarden ze hoe je met één tekst twee totaal verschillende liedjes kan maken. Op Notulen van het Onzichtbare delen we de originele tekst, de bewerkte tekst en de studio-opnames, gemaakt met producer Jelle Crooijmans. 

[zonder titel] | Asha Karami

een dag ontdek ik, mijn vriend is kwijt. tweestemmig praten
om het ruisen te voelen, ik kan het niet geloven. knieën. wij helder,
het centrum van dit verlangen. net zoals we sterven als we beginnen
te veranderen, en veranderen als we beginnen te sterven, glanzende

schedels, lossen op in regenlicht, iemands armen vliegen
zij was het alles, de lucht in heldere tonen. afweer genoeg.
vrienden eens draagbaar. de willekeur verpletterend
dat mag ze niet meer zeggen. ziek struikelend

stemmen op de muur, stijgen op, zetten uit, vertraag,
proef de stem van vroeger, te kort hier, met jou, vriend
kan je ook, achteloos naar me kijken. de tong hier
hoe ellebogen in borstkas duwen, laarzen kennen de man

alles wat er overbleef, van anderen, niets op zichzelf staand
als een katje, zwelt aan, stroomt door. strottenhoofd.
steeds weer als jouw vriend geboren worden. niet hier.
tijdelijkheid of tijdigheid. langs elkaar heen bewegend

Niet hier | Key May

Tweestemmig praten
om het ruisen te voelen
Ik kan het niet geloven
Ik wil het niet geloven
Knieën wij helder
Knieën wij echt helder?

Het En het is het centrum van dit verlangen
Het eeuwige verlangen

Van alles wat er overbleef van anderen
Is niks op zichzelf staand
telkens als jouw vriend geboren worden
maar niet hier nee,
niet hier

Glanzende schedels lossen op in regenlicht
Iemands armen vliegen
Zij, zij was het alles
De lucht, in heldere tonen

Vrienden, eens draagbaar,
maar de willekeur verpletterend
Dat mag ze niet meer zeggen
Ziek, struikelend

Intermezzo

Stemmen op de muur
stijgen op, zetten uit,
vertraag, proef de stem van vroeger
Te kort hier met jou mijn vriend
Kan je ook achteloos naar me kijken

De tong hier
Hoe ellebogen in borstkas
kunnen duwen

Van alles wat er overbleef van anderen
Is niks op zichzelf staand
Telkens als jouw vriend geboren worden
Maar niet hier, nee, niet hier..

Tijdelijkheid en tijdigheid
langs elkaar heen bewegend
Tijdelijkheid en tijdigheid
langs elkaar heen bewegend

Veel te kort hier, met jou,
mijn vriend