Helen / De beste vrouw die hij had gehad

Een portret in twee delen

Helen – Zea

Ik heb m’n leven lang altijd de stoptrein genomen
Ben toch overal gekomen
Langs het spoor van mijn dromen
“Je bent gek” zeiden ze
Maar ik nam alle tijd
Stations in mijn herinnering, die raak ik nooit meer kwijt

Toen ik twintig was reed ik mijn auto rond het eiland
Ik voelde mij er vrij want
Ik hield mijn eigen stuur vast
Ik werkte hard, geen baan was zonder mij
En bij iedere stop kwam er een afslag bij

Ik ben in m’n leven vaak de oceaan overgevlogen
Met harten voor mijn ogen
Nooit stilstand overwogen
En ben nimmer in remise geparkeerd
Een deur kan open en weer dicht, dat heb ik wel geleerd

Ik heb m’n leven lang altijd de stoptrein genomen
Ben toch overal gekomen
Langs het spoor van mijn dromen
Ik deed oude en nieuwe steden aan
Verzocht de machinist hier in de stad te blijven staan

Ik heb m’n leven lang altijd de stoptrein genomen
Ben toch overal gekomen
Langs het spoor van mijn dromen
“Je bent gek” zeiden ze
Maar ik nam alle tijd
Stations in mijn herinnering, die raak ik nooit meer kwijt

de beste vrouw die hij had gehad – Tsead Bruinja

die avond sprak hij zo duidelijk zegt helen
die van curaçao naar suriname naar nederland en weer terug
en weer naar nederland reisde zodat haar dochter
niet voor haar hoefde te zorgen

ze zit met haar benen languit op de bank
zo nu en dan gaat de telefoon
het is haar zoon op het eiland
die naar de belasting moet

het was de vader van haar kinderen die zo duidelijk sprak
de man met wie ze in haar jeugd ging dansen
de vloer bleef leeg wanneer hun liedje werd gespeeld
en erwin niet in de buurt was

hij lag die avond in het ziekenhuis 8000 km van haar af
je stem klinkt goed had zij gezegd
ja hoor wat denk jij antwoordde erwin
voor een keer hoefde ze niet
naar zijn woorden te raden

in het huis waar ik sinds mijn scheiding alleen woon
en soms mijn ex-vrouw nog achter de piano zie zitten
lees ik dat wanneer een stervende plots heropleeft
dit een teken kan zijn dat het bijna gedaan is

helen vertelt dat ze niet van water houdt
dat ze heeft leren zwemmen zodat de kinderen
zich niet langer voor haar konden verschuilen
als ze hen kwam halen

god heeft water voor vissen gemaakt
en de aarde voor mensen beweert ze
evenals kant-en-klaar maaltijden rollators
en langeafstandsgesprekken bedenk ik erbij

—

Het Groot Letterfestival

Tsead Bruinja en Zea (Arnold de Boer) schreven deze teksten voor het Groot Letterfestival, het resultaat is een prachtig portret van een van de bewoners van het Jan van der Ploeghuis.

Op zondag 12 mei vierde Rotterdam-Noord feest. Die dag kwamen schrijvers, muzikanten, verhalenvertellers, vrijwilligers en wijkbewoners samen op het Groot Letterfestival. Voor één dag veranderden het Jan van der Ploeghuis en het Klooster Oude Noorden in festivallocaties met verhalen, muziek, workshops, kleurrijke kinderprogramma’s en lekker eten. (Collage door Jolijn Ceelen.)

Zea begon als band maar is tegenwoordig een soloproject van Arnold de Boer. In 2017 nam hij zijn eerste Friestalige album op: Moarn Gean Ik Dea. De Friese Amsterdammer, die ook nog onderdeel van The Ex uitmaakt, vat zijn muziek op bandcamp zelf samen als ‘Joyfully obstinate, wonderfully bonkers.’ Juni 2019 verschijnt zijn nieuwe plaat Agency. (Foto door Andy Moor.)