De jager

Mattijs Deraedt  - 28 januari 2022

Helaas ook dit jaar nog geen Gedichtennacht op locatie, maar wel zes dagen lang iedere dag poëzie!

Op vrijdag 28 januari zou Wintertuin voor de Nijmeegse Gedichtennacht samen met Op Ruwe Planken als heuse paradijsvogels neerstrijken in centrum voor natuur en cultuurhistorie De Bastei te Nijmegen. Helaas hebben we moeten besluiten niet aan land te gaan. Maar, niet getreurd, ook dit jaar bieden we de schrijvers online een podium. Van 27 januari t/m 1 februari, de eerste zes dagen van Poëzieweek 2022, verschijnen de teksten van de dichters die eigenlijk in De Bastei zouden voordragen: Tessa van Rooijen, Mattijs Deraedt, Maaike Rijntjes, Daan Doesborgh, Yentl van Stokkum en Maartje Smits. 🌕

 

DE JAGER

De deur zwaait open en eerst zijn er de geluiden:
de zachte shhh van voorbij suizende auto’s, een borstel
op een vinylplaat vlak voor de muziek weerklinkt.
De riiiing van een fietser die de heuvel af rijdt,
een vislijn die over een zonnevijver zweeft.

Dan is er de lucht die ieder moment kan knappen.
Daaronder sta ik, als een jager in een wollen mantel.

Dan zijn er de bomen
met al hun groenvochtige takken,
met al hun mos, met al hun wortels.
Ze zeggen: ‘We hebben ze gezien, jullie voorouders,
de vissen, de vogels, de dieren en de stilte
die als een touw om hun nek hing,
de grond en wat daarin leeft,
de maan, de zee, het vuur, de storm.’

Plots kan ik door de stad heen naar de oerwereld kijken als naar water in een beek.
De nevelslierten die uit de grashelling opdoemen, de hese roep van een brontosaurus.

Dan is er de zwarte aarde die spreekt
met een stem van gruis en kiezels.
De complexe humus, de donkerpaarse moes van wormen en pissebedden.
Dit is de bodem waar al mijn jeugdherinneringen als spades uit oprijzen,
geplaatst door vaders aan wie niets werd uitgelegd.
Mijn naakte voeten in de modder.

Als laatste is er het dier. Het heeft zwarte kraalogen
en draagt een mantel van gras. Wanneer ik het aankijk,
deinst het terug. Het moet in mij de jager herkennen
die zijn gezicht van zijn gezicht neemt, een cirkel tanden ontbloot.

Mattijs Deraedt is dichter en poëzieredacteur bij het literaire tijdschrift Kluger Hans. In 2020 bracht hij zijn debuutbundel De schaduw van wat zo graag in de zon was blijven staan uit bij Poëziecentrum. Het jaar daarop stond de bundel op de shortlist van De Grote Poëzieprijs. Naast zijn literaire activiteiten is Mattijs zanger en tekstschrijver bij de band WLAZLO.